Een aantal weken geleden deed ik een oproep aan alle alleenmama's te lande om deel te nemen aan een diepte-interview over hun leven als alleenstaande moeder. Wat je nu gaat lezen is de samenvatting van die verschillende diepte-interviews, een poging tot een soort profielschets van de hedendaagse alleenmama. Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat ik daar niet volledig in geslaagd ben. De groep van alleenstaande moeders is zo divers dat het haast onmogelijk is om een algemeen beeld te schetsen.
Wat deze alleenmama's echter gemeen hebben is dat ze al een hele weg hebben afgelegd. En ik hoop dan ook vurig dat deze blogpost inspirerend zal werken voor zij die nog nieuw en zoekende zijn in deze levensfase. Anderzijds hoop ik dat het herkenbaar zal zijn voor alle alleenmama's. En vanuit mijn sensibiliserende opdracht is het een alleen maar een plus als ik ook andere mensen kan raken en iets bijleren. Een eyeopener voor iedereen dus!
Bedankt aan alle alleenmama's die mij deelgenoot hebben gemaakt van hun diepste zielenroerselen en mij toelieten dit te delen met jullie. Mucho gracias :)
Ik heb de volgende vragen gesteld:
1. Wat heeft geholpen om te staan waar je nu staat?
2. Wat was moeilijk?
3. Welke zelfkennis heb je verworven en welke levenslessen heb je geleerd?
~ ~ ~
WAT HEEFT GEHOLPEN?
> De overlevingsdrang voor je kinderen.
> Je kind dat zegt: "Ik hou van jou".
> De speciale band die je ontwikkelt met je kind.
> Moederen: je kind verwennen op een gezonde manier (bijv: de boterhammen smeren van je 17-jarige dochter/zoon).
> Grotere kinderen die niet passief willen toekijken hoe jij lijdt, maar een schouder willen bieden om op uit te huilen.
> Erkennen dat het co-ouderschap ook z'n voordelen heeft: je hoeft geen oppas te zoeken, het is niet constant druk in huis (met 3 jongens bijv), je bent minder sociaal geïsoleerd.
>>
> De steun van ouders, vrienden en familie is heel hartverwarmend. Dat kan zowel praktisch (opvang, klussen, tijdelijke huisvesting), als emotioneel (luisterend oor, de juiste dingen zeggen), als financieel (deelauto met moeder, geld lenen).
> De steun van ex-schoonfamilie, die begrip hebben voor je beslissing.
> Steun en begrip van je baas en collega's.
> Begeleiding zoeken bij een psycholoog, een aantal maanden tot een jaar kan wonderen doen. En zelfs langer als dat nodig blijkt te zijn.
> Een burn-out coach of Life-coach onder de arm nemen om een positieve verandering te bewerkstelligen in je leven.
>>
> Goed kunnen relativeren.
> Jezelf heruitvinden.
> Werken aan je zelfliefde.
> Positieve ingesteldheid.
> Gevoel van autonomie.
> Sporten.
> Vriendin-regel: gun jezelf (bijv: me-time nemen) wat je een vriendin zou aanraden te doen.
> Je eigen innerlijke kracht.
> Eens goed vloeken
> Een dankbaarheidsboekje waar je dagelijks in optekent waar je dankbaar voor bent, klein of groot.
> Daadkrachtig handelen op basis van je intuïtie en luisteren naar de signalen die je lichaam je geeft.
> Spiritualiteit verkennen, geef betekenis aan gebeurtenissen om ze te kunnen verwerken.
> Kies je persoonlijke projectje: bijv grote klussen in je appartement of huis uitvoeren. Een uitstekende manier om afscheid te nemen van wat was en een nieuw tijdperk in te luiden. Een soort lang uitgerekt verwerkingsritueel. Tip: nodig familie en vrienden uit om je te helpen en voorzie spijs en drank.
WAT WAS MOEILIJIK?
> Financiën: je krijgt sowieso te maken met een financiële terugslag.
> Budgetbeheer: heel belangrijk maar confronterend als je nooit geldproblemen hebt gekend.
> Voor het eerst beroep moeten doen op uitkeringen en tegemoetkomingen van instanties en organisaties.
> De aankoop van een eigen woning: de bank overtuigen is een hele klus, het is zwaar om al de research alleen te moeten doen en om de beslissing finaal alleen te moeten nemen.
> Verplicht om meer te gaan werken om te kunnen rondkomen.
> Veel sociale voordelen vallen weg als je teveel verdient en je zit al snel over die bovengrens.
> Lange en dure vechtscheidingsprocedures.
> Discriminatie op de woonmarkt vanwege je financieel minder gunstige positie.
>>
> Sociaal isolement.
> Datingsites: niet altijd een succes, zelfkennis en zelfliefde zijn cruciaal.
> Geen sociale activiteiten buitenshuis als je kinderen bij jou zijn.
> Gemis van een schouder om op uit te huilen.
> Schuldgevoel en schaamtegevoel (scheiden is falen).
> Zelfredzaam zijn is goed maar té is niet goed als je geen emotionele steun durft te vragen.
> Door het proces van jezelf heruitvinden bots je op groeipijnen en dat is heel confronterend.
> Voltijds moeten zorgen voor je kind is zwaar.
> Je huishouden, je sociaal leven, je werkuren, alles is georganiseerd rond de wissels van de verblijfsregeling.
> Veel moeten laten vallen, zoals hobby's en fitness vanwege gebrek aan (betaalbare) opvang.
> Jezelf sterk houden voor je kinderen lukt niet altijd.
> Voor jezelf durven kiezen van tijd tot tijd, ook al gaat het in tegen de wens van de kinderen.
> Een manier vinden om alles te verwerken.
> Omgaan met een gebroken hart.
> Gebrek aan me-time.
> Het traject thuis-school-werk kan soms omslachtig en tijdrovend zijn.
> Alles alleen moeten doen als je kind bij jou is: vervoer, werk, huishouden, zorg voor het kind, huiswerk,...
> Gebrek aan begrip van rechtbank en hulpverlening.
> Burn-out en depressie door keihard werken en andere stress.
> 's Avonds in je bed veel huilen.
> Afscheid moeten nemen van een tweede kinderwens.
> Wel vooruit willen maar niet kunnen.
> Een aanslag op je zelfvertrouwen en vertrouwen in anderen.
>>
> Beslissingen alleen moeten nemen, niet kunnen overleggen.
> Moeilijke en mooie momenten niet kunnen delen met een partner.
> De overgang van een LAT-relatie naar een nieuwsamengesteld gezin.
> Een evenwicht vinden in de verschillende rollen (moeder, vriendin, vrouw, collega,...).
> Week-week-regeling kan voor de kinderen zwaar zijn, of andere vormen van verblijfsregelingen.
> Gedragsproblemen van je kind ten gevolge van de scheiding en bijkomende tegenslagen die er los van staan.
> Een nieuwe relatie een plek geven in je kleine gezinnetje.
> Gebrek aan quantitity-time met je kinderen.
> Moeilijke omgang met de ex.
> Een plusmama die op het toneel verschijnt.
ZELFKENNIS EN LEVENSLESSEN
> Je kind overbeschermen (vanuit schuldgevoel) biedt geen garantie dat het goed gaat met je kind.
> Je schiet niet tekort als moeder omdat je voltijds gaat werken. Je kind krijgt andere waarden mee: waarde van geld, werken is fijn, hulpvaardig, ondernemend, emotioneel intelligentie, assertiviteit,...
> Kinderen zijn empathisch, ruimdenkend waardoor ze meer respect hebben voor anderen.
> Je hebt een speciale unieke band met je kinderen, maar dat compenseert niet voor de struggle die je doorgaat.
> Tegenslagen maken je hechter als gezin en sterker als persoon.
> Full-time moederschap is niet voor iedereen weggelegd. Je bent een betere moeder als je kinderen halftijds bij jou zijn. Je kan een meerwaarde bieden door jezelf 200% te geven als ze wel bij jou zijn.
>>
> Relaties en seks: is een ingewikkelde aangelegenheid als je een kind hebt. Je moet er klaar voor zijn als persoon en als gezin.
> Aanvaarden dat in elke relatie de liefde kan uitdoven. Daar geen schuldgevoel meer over hebben. Het is niet ok om jezelf weg te cijferen en in een slechte relatie te blijven.
> Geen belang meer hechten aan trouwen, wel aan een betekenisvolle duurzame relatie.
> Geen spijt van de scheiding (als je zelf bent weggegaan) ondanks de struggles.
> Rust in je hoofd verkiezen boven je gelijk halen in de omgang met je ex (choose your battles).
>>
> Ten allen tijde trouw blijven aan jezelf, zonder dat het doorschiet naar de andere kant.
> Werken aan je zelfliefde door psychologische begeleiding/coaching en literatuur loont.
> Gevoel van fierheid omdat je het toch maar hebt klaargespeeld tegen alle verwachtingen in.
> Geluk moet je zoeken binnen jezelf en niet bij iemand anders.
> Je wordt sowieso een andere persoon.
> Een positieve ingesteldheid loont.
> Zelfzorg is van cruciaal belang.
> Geen belang meer hechten aan de schone schijn en uiterlijk vertoon, er zijn belangrijkere dingen in het leven.
> >
> Teleurstelling over het gebrek aan begrip, solidariteit en steun van andere vrouwen en moeders (veel roddels en achterklap).
> Geleerd om met heel weinig veel te doen.
> Het eeuwige gepieker stopt niet.
> De adviezen en informatie die je krijgt van instanties stroken niet altijd met de noden en behoeften van alleenstaande mama's.
> Ondernemen daar kies je voor vanuit passie en niet vanuit noodzaak. Je kan het wel leren.
Tot zover.
Heb je vragen of opmerkingen laat ze dan achter hieronder. Hopelijk was het leerrijk, verhelderend en inspirerend.
Stuur een mail naar: alleenmama.coaching@gmail.com voor een gratis kennismakingsgesprek.
Tot een volgende blogpost!
Liefs,
JoSephine x
Life coach voor alleenstaande mama's
#zelfzorg #alleenmama #worklifebalance #lifecoach #mindset #ondersteunendnetwerk #financiën #empowerend #verbindend #inspirerend #sociaalisolement #ondernemerschap #relaties #vriendschap #emoties #kinderen #liefde #moeder #rodedraad #uitdagingen #zelfkennis #levenslessen #zelfliefde
Reactie schrijven